Zachęcam do dzieleniem się fragmentami z Pisma Świętego, które szczególnie do nas przemówiły, może pomogły odkryć powołanie... :) Możemy też pisać, jak Słowo Boże zmienia nasze życie :)

Wiecie, że w całej Biblii słowa "Nie bójcie się" pojawiają się dokładnie 365 razy? To jakby Bóg codziennie nam to mówił :)

ja bardzo lubię Psalm 131... jest on dla mnie wypełniony prawdziwym, bożym pokojem, który rodzi się w sercu, gdy zaufa się Bogu...

Psalm 131 :


Panie, moje serce się nie pyszni
i oczy moje nie są wyniosłe.
Nie gonię za tym, co wielkie,
albo co przerasta moje siły
Przeciwnie: wprowadziłem ład
i spokój do mojej duszy.
Jak niemowlę u swej matki,
jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza
Izraelu, złóż w Panu nadzieję
odtąd i aż na wieki!


poza tym ostatnio poznaję Listy św. Pawła... i zachwycają mnie liczne ich fragmenty...ostatnio najbardziej:
" Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, Bo godny jest zaufania, Ten , który dał obietnicę" (Hbr 10,23)

no :)

A ja z sentymentem wracam do Psalmu 139... Właśnie ten psalm odmawiamy był w czasie pierwszej Liturgii Godzin w jakiej w życiu uczestniczyłam.
No, z tym sentymentem to może lekko przesadziłam, ale nie zmienia to faktu że często zerkam do niego. Uświadamia mi szczególnie przed spowiedzią, że Pan zna wszystkie moje grzechy ale i dobre uczynki, ukazuje mi wszechmoc Najwyższego, który wszystko przenika, więc także i mnie, motywuje mnie to w trudnych chwilach, kiedy przychodzi zwątpienie ze to wszystko nie ma sensu. A sens zawsze jest, tylko trzeba go dostrzec :)

Ja bardzo lubię Ps 30, właściwie to jakbym ja mówiła: "Wysławiam Cię, Panie, boś mnie wybawił, i nie uradowałeś wrogów moim kosztem. Panie, mój Boże, do Ciebie wołałem, i Tyś mnie uzdrowił. Panie, dobyłeś mnie z Szeolu, przywróciłeś mnie do życia spośród schodzących do grobu." :)

"Bądź Dobrej Myśli, Wstań Jezus Woła Cię"  (Mk 10,49)

"Przenikasz i znasz mnie Panie,
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli,
przyglądasz się jak spoczywam i chodzę,
i znasz wszystkie moje drogi(...)"
Ten psalm towarzyszy  mi nieustannie...szczególnie w czasie modlitwy....

Panie, przenikasz i znasz mnie,
Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję.
Z daleka przenikasz moje zamysły,
widzisz moje działanie i mój spoczynek
i wszystkie moje drogi są Ci znane.
Choć jeszcze nie ma słowa na języku:
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ogarniasz mnie zewsząd
i kładziesz na mnie swą rękę.
Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza,
zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.
Gdzież się oddalę przed Twoim duchem?
Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś;
jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.
Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki,
zamieszkał na krańcu morza:
tam również Twa ręka będzie mnie wiodła
i podtrzyma mię Twoja prawica.
Jeśli powiem: «Niech mię przynajmniej ciemności okryją
i noc mnie otoczy jak światło»:
sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie,
a noc jak dzień zajaśnieje:
<mrok jest dla Ciebie jak światło>.

Ty bowiem utworzyłeś moje nerki,
Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.
Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie,
godne podziwu są Twoje dzieła.
I dobrze znasz moją duszę,
nie tajna Ci moja istota,
kiedy w ukryciu powstawałem,
utkany w głębi ziemi.
Oczy Twoje widziały me czyny
i wszystkie są spisane w Twej księdze;
dni określone zostały,
chociaż żaden z nich [jeszcze] nie nastał.

Jak nieocenione są dla mnie myśli Twe, Boże,
jak jest ogromna ich ilość!
Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku;
gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą.
O Boże, obyś zgładził bezbożnego,
niech krwawi mężowie idą precz ode mnie!
Oni przeciw Tobie zmawiają się podstępnie,
za nic mają Twoje myśli.

Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie,
oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?
Nienawidzę ich pełnią nienawiści;
stali się moimi wrogami.
Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce;
doświadcz i poznaj moje troski,
i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej,
a skieruj mnie na drogę odwieczną!

ja z psalmów to najbardziej lubię 45. a z innych fragmentów, to szczególnie 2 rozdział Księgi Mądrości Syracha i 1P1,3-9

Znalazłam to tak na ,,chybił trafił", ale nie na pewno było w tym przypadku ;)


Umiłowani, miłujmy się wzajemnie,
ponieważ miłość jest z Boga,
a każdy, kto miłuje,
narodził się z Boga i zna Boga.
Kto nie miłuje, nie zna Boga,
bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam,
że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat,
abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość,
że nie my umiłowaliśmy Boga,
ale że On sam nas umiłował
i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy4.
Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował,
to i my winniśmy się wzajemnie miłować.
Nikt nigdy Boga nie oglądał.
Jeżeli miłujemy się wzajemnie,
Bóg trwa w nas
i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
Poznajemy, że my trwamy w Nim,
a On w nas,
bo udzielił nam ze swego Ducha.
My także widzieliśmy i świadczymy,
że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata.
Jeśli kto wyznaje,
że Jezus jest Synem Bożym,
to Bóg trwa w nim, a on w Bogu.
Myśmy poznali i uwierzyli miłości,
jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością:
kto trwa w miłości, trwa w Bogu,
a Bóg trwa w nim.
Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości,
że mamy pełną ufność na dzień sądu,
ponieważ tak, jak On jest [w niebie],
i my jesteśmy na tym świecie.
W miłości nie ma lęku,
lecz doskonała miłość usuwa lęk,
ponieważ lęk kojarzy się z karą.
Ten zaś, kto się lęka,
nie wydoskonalił się w miłości.
O źródle miłości
My miłujemy [Boga],
ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował.
Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą,
albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi,
nie może miłować Boga, którego nie widzi.
Takie zaś mamy od Niego przykazanie,
aby ten, kto miłuje Boga,
miłował też i brata swego.

1 J 4,7-21

"Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył?. Podniosę kielich zbawienia i wezwę imienia Pana"

"Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał"

"Ewangelię głosić ubogim posłał mnie Pan""

"Wystarczy ci mojej łaski"

"Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże a nieskalani jak gołębie"

I takie dłuższe troszkę :P

"Nie mów: "Jestem młodzieńcem",
gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę,
i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę.
Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić"

no to ja z Izajasza:
"Powołał mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieni swej ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: <Ty jesteś Sługą moim, w tobie się rozsławię>. (Iz 49, 1-3)

Psalm 8
O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich, chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich; złożyłeś wszystko pod jego stopy:
owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada,
ptactwo powietrzne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza.
O Panie, nasz Panie, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!

Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. / 1P 5,7/

To zdanie jest cudowne. Zawsze stwierdzenie ,,Bóg cię kocha"  wydawało mi się takim symbolicznym hasłem, w tym krótkim zdaniu rozwiały się wszystkie wątpliwości. Przestałam pytać, gdzie jest Bóg i dlaczego milczy, przestałam tłumaczyć sobie, że przecież co może obchodzić Boga tka istota jak ja. Bogu zależy na mnie i na moim szczęściu. :)

Psalm 23

Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć:
orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.
Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza.
Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity.
Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy.


Uwielbiam ten Psalm już od bardzo dluga mi towarzyszy :)

"Jahwe MOcy ty moja i Twierdzo!
Moja ucieczko w dzien udreki"  Ksiega Jeremiasza 16,19

"Pas laską swoją lud swoj
owieczki swej posiadlosci"  Ksiega Micheasza  7,14

"Wowczas odmienie i oczyszcze wargi narodow
by wszyscy wzywali Imienia Jahwe
i wspolnie mu sluzyli
Za rzekami ziemi Kusz skladac mi beda ofiary" Ksiega Sofoniasza 3,9-10

Dobry Pasterz
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.
Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.
Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je.
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają.
Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych».
Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.
Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec.
Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce.
Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę.
Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości.
Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.
Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc  <najemnik ucieka> dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają,
podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.
Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać.
Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca».  Ewangelia wedlud sw. Jana rozdzial 10

To nakazuj i tego nauczaj. Niech nikt nie lekceważy twego młodego wieku! Przeciwnie niech biorą z ciebie przykład w mowie, w postępowaniu, w miłości, w wierze i w czystości. Do czasu Mego przybycia pilnuj czytania Pisma, napominania i nauczania. Nie zaniedbuj w sobie daru łaski, który został ci dany, kiedy starsi na podstawie proroctwa nałożyli na ciebie ręce . Troszcz się o to z całkowitym oddaniem. Trwaj w tym! Tak bowiem postępując, nie tylko siebie samego zbawisz, ale i tych, którzy cię słuchali
(1Tm 4,11-14)

"Pokrop mnie hizopem a bede czysty, obmyj mnie a nad snieg wybiele"

"Uleczę ich niewierność,szczodrze obdarzę ich miłością..." (Oz 14,5)

Gdy wróciłam z jednych rekolekcji i zaczęła się trudna rozmowa z rodziną dotycząca zakonu (trudna,bo zwykle po takiej rozmowie wątpię w powołanie itd.;-), po tej rozmowie zapytałam Pana co dalej,może oni mają rację i nie powinnam myśleć o życiu zakonnym,mnóstwo pytań,a w sercu taki pokój (jak nigdy po takich rozmowach z najbliższymi ;-) i ufność,że Bóg prowadzi właściwą ścieżką,że muszę wsłuchiwać się we własne serce i iść za tym głosem,mimo przeciwności- zaufać Jemu.
No i właśnie po rozmowie z Jezusem trafiłam na ten powyższy fragment.
Bóg czuwa nad nami,On jest na wyciągnięcie ręki i mówi do nas,wskazuje drogę,tylko my musimy zaufać Mu,trzymać się Jego i mimo przeciwności,pokus wierzyć,a On się wszystkim zajmie.
Chwała Panu że jest wśród nas :-).

Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca:
"Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić.
Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". Lecz on mu odpowiedział:
"Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"
Łk 15,11-32

Tak bowiem mówi Pan:
«Oto Ja skieruję do niej
pokój jak rzekę
i chwałę narodów -
jak strumień wezbrany.
Ich niemowlęta będą noszone na rękach
i na kolanach będą pieszczone.
Jak kogo pociesza własna matka,
tak Ja was pocieszać będę;
w Jerozolimie doznacie pociechy».
Na ten widok rozraduje się serce wasze,
a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa.
(Iz66,12-14a)

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie
ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Dzisiaj rozważałam sobie ten fragment ewangelii o niewiernym Tomaszu. I na początku zadałam sobie pytanie- dlaczego przylgnęło do niego określenie ,niewierny". Przecież nie zdradził Mistrza. Czy nie lepiej byłoby użyć określenia "wątpiący" ? Odpowiedź przyszła prędko- wątpiący nie jest pewny, stoi tak jakby pośrodku. A niewierny przyjmuje postawę negującą- tak jak Tomasz właśnie. Postawił warunek- nie uwierzę, dopóki nie zobaczę. I odniosłam to do swojego życia- z jednej strony zawsze żądam jakichś dowodów. a z drugiej strony tak łatwo mi uwierzyć w to, co mówią ludzie- a nie zawsze mówią prawdę... Tomasz na widok Jezusa od razu odzyskuje wiarę... A ja tak często idę w zaparte, mimo istotnych dowodów trwam przy swoim, nie zawsze słusznym zdaniu, z uporem tłumacząc moje racje, choć nieraz w duchu przyznaję, że jednak nie mam do końca racji... Jednak nie przyznaję się do tego głośno- przecież jestem zbyt honorowa...
A jednak wierzę, choć nie spotkałam Jezusa ani nie byłam świadkiem wielkiego cudu. Z pewnością jest mi trudniej uwierzyć w to wszystko, czego świadkami byli apostołowie... I często tracę wiarę- jak Tomasz... I do mnie też przychodzi Jezus w postaci przyjaciół, czasem podczas jakichś zdarzeń mam wrażenie, że Ktoś z Góry nad tym czuwał... Błogosławieni ci którzy nie widzieli- do mnie także przychodzi Ten, który przyszedł do apostołów.

Moje dziecko

Możesz mnie nie znać, ale Ja wiem o Tobie wszystko (Ps 139,1)
Znam wszystkie Twoje drogi (Ps 139,3)
Ponieważ zostałeś stworzony na mój obraz (Rdz 1,27)
We mnie żyjesz, poruszasz się i jesteś (Dz 17,2 )
Znałem Cię zanim zostałeś poczęty (Jr 1,4-5)
Wybrałem Ciebie gdy, planowałem stworzenie (Ef 1,11-12)
Nie byłeś pomyłką (Ps 139,15)
Wszystkie Twoje dni są zapisane w Mojej księdze (Ps 139,16)
Jesteś cudownie stworzony (Ps 139,14)
Ukształtowałem Cię w łonie Twej matki (Ps 139,13)
Nie jestem odległy i gniewny, jestem pełnią miłości (1J 4,16)
I całym sercem pragnę Cię tą miłością obdarzyć (1J 3,1)
Daję Ci więcej niż Twój ziemski ojciec mógłby Ci zapewnić (Mt 7,11)
Wszelkie dobro, jakie otrzymujesz, pochodzi z Mojej ręki (Jk 1,17)
Zaopatruje Cię i zaspokajam wszystkie Twoje potrzeby (Mt 6,31-33)
Moim planem jest dać Ci dobrą przyszłość (Jr 29,11)
Ponieważ kocham Cię miłością wieczną i nieskończoną (Jr 31,3)
Nigdy nie przestanę czynić Ci dobra (Jr 32,40)
Gdyż jesteś moją drogocenną własnością (Wj 19,5)
Jeśli będziesz Mnie szukał z całego serca, znajdziesz Mnie (Pwt 4,29)
Rozkoszuj się Mną, a dam Ci to, czego pragnie Twoje serce (Ps 37,4)
To we Mnie znajdziesz największe wsparcie i zachętę (2 Tes 2,16-17)
Kiedy jesteś załamany, jestem blisko Ciebie (Ps 34,1)
Jestem Twoim Ojcem i kocham Cię dokładnie tak, jak kocham mojego syna, Jezusa (J 17,23)
Bo w Jezusie objawiłem moją miłość do Ciebie (J 17,26)
Przyszedł by udowodnić, że jestem z Tobą, nie przeciwko Tobie (Rz 8,31)
By powiedzieć Ci, że nie liczę Twoich grzechów (2Kor 5,18-19)
Jego śmierć była najwyższym wyrazem mojej miłości do Ciebie (1J 4,10)
Oddałem wszystko co kochałem, by zdobyć Twoją miłość (Rz 8,31-32)
Zawsze byłem Ojcem i zawsze Nim będę (Ef 3,14-15)
Ale czy Ty..."chcesz być Moim dzieckiem?" (J 1,12-13)
Czekam na Ciebie (Łk 15,11-32)

Kocham Cię, Twój Tatuś
Bóg Wszechmogący

Kasiu- uwielbiam ten tekst, dziękuję Ci za jego przytoczenie :*

Przepiękne!!! :)

Z Pisma Św. :P

wersja multimedialna też jest urzekająca :)

List do Rzymian
Rozdzial 8

Hymn wdzięczności

    31 Cóż więc na to powiemy? Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? 32 On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? 33 Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? 34 Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł [za nas] śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
    35 Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? 36 Jak to jest napisane:
    Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień,
    uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
37 Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nam umiłował. 38 I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, 39 ani co wysokie, ani co głębokie
ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Psalm 103 1-6

Błogosław, duszo moja, Pana,
i całe moje wnętrze - święte imię Jego!
Błogosław, duszo moja, Pana,
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!
On odpuszcza wszystkie twoje winy,
On leczy wszystkie twe niemoce,
On życie twoje wybawia od zguby,
On wieńczy cię łaską i zmiłowaniem,
On twoje dni nasyca dobrami:
odnawia się młodość twoja jak orła.
Pan czyni dzieła sprawiedliwe,
bierze w opiekę wszystkich uciśnionych.

Iz 55, 1-3a

To mówi Pan Bóg: "Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy. Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko. Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę na to, co nie nasyci? Słuchajcie mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw. Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do mnie, posłuchajcie mnie, a dusza wasza żyć będzie".

Iz 6,8

"Usłyszałem głos Pana, który rzekł: Kogo poślę? I kto tam pójdzie? Tedy odpowiedziałem: Oto jestem, poślij mnie!"

I wiele,wiele innych. ;)

Ostatnio wróciłam do rozważania Słowa Bożego  po bardzo długim rozstaniu z nim…

Moja uwagę przykuł ostatnio jeden z najpiękniejszych fragmentów w Piśmie Świętym:

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.
/1 Kor 13/

Trochę odkopałam ten temat, ale myślę, że się przyda ;)

Muszę Wam powiedzieć, że u mnie często jest tak z tym Słowem, że jest idealne do danej sytuacji, którą teraz przeżywam. Tak dla przykładu: kiedyś spotkała mnie taka nieciekawa sytuacja, miałam już wszystkiego dosyć itp. i akurat na spotkaniu mieliśmy rozważanie Słowa. I był ten fragment kiedy Pan Jezus przychodzi do Apostołów mimo drzwi zamkniętych i mówi "Pokój Wam!" i do tego wypowiada to 3 razy! Możecie sobie wyobrazić moją radość kiedy to przeczytałam :)

Ale takim moim ulubionym fragmentem jest ten: "Nawet jeżeli matka zapomniałaby o swym niemowlęciu, ja nie zapomnę o Tobie". To jest po prostu genialne :)

Jakie są wasze ulubione cytaty z Pisma Świętego?? Ja będę mało oryginalna :D Ale w Hymnie o Miłości zawiera się wszystko.

"Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest MIŁOŚĆ."

1 Kor 13, 1-13

:heart:

"Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść "(Jr 20,7)

"Nie lękaj się, bo cię wykupiłem. Wezwałem cię po imieniu, tyś Moim!" (Iz. 43;1)

"Ty, którego pochwyciłem na krańcach ziemi,
powołałem cię z jej stron najdalszych
i rzekłem ci: "Sługą moim jesteś,
wybrałem cię, a nie odrzuciłem".  (Iz 41,9)

Lusi napisał:

"Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść "(Jr 20,7)

piękne

racja, też mi się bardzo podoba :)

" Proście, a będzie wam dane;
szukajcie, a znajdziecie;
kołaczcie, a otworzą wam.
Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje;
kto szuka, znajduje;
a kołaczącemu otworzą. "

Łk 11, 9-10

Ostatnio bliskie mojemu sercu są słowa zawarte w pierwszym rozdziale Księgi Rut:
Gdzie Ty pójdziesz, tam ja pójdę,
Gdzie Ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam
Twój naród będzie moim narodem,
a Twój Bóg będzie moim Bogiem
gdzie Ty umrzesz, tam ja umrę
i tam będę pogrzebana.

To są słowa, które chcę wręcz wykrzyczeć do Niego... zrób wszystko to co chcesz...już nie chcę się opierać... należę do Ciebie i kocham Cię (i Ty to wiesz, Jezu :)).

A-psik dziękuję, za ten cytat ! :)

Tak mówi Bóg:
„Dlatego chcę ją przynęcić,
Na pustynię ją wyprowadzić
I mówić do jej serca”  (Oz 2,16)

piękne słowa. mają dla mnie wielkie znaczenie i w gorszych chwilach przypominam sobie, że i mnie Pan wyprowadził na Pustynię i do serca mojego przemówił. słowa te mają dla mnie też trochę sentymentalne znaczenie, bo były tematem głównym moich pierwszych rekolekcji :)

Bo nie jest zamiarem Pana odtrącić na wieki. Gdy udręczył, znów się lituje w dobroci swej niezmiernej; niechętnie przecież poniża i uciska synów ludzkich. [Lm 3, 31-33]

To mój cytat z Biblii na dzisiaj. Jakże trafiony i dający nadzieję, w tych chwilach, kiedy to czujemy się kompletnie opuszczeni i porzuceni.

Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.[Mk 6, 21]
Dziwnym trafem otrzymuję cytaty trafiające w samo sedno, kiedy zaczynają się wątpliwości...

"Przez wzgląd na Syjon nie umilknę, przez wzgląd na Jerozolimę nie spocznę, dopóki jej sprawiedliwość nie błyśnie jak zorza i zbawienie jej nie zapłonie jak pochodnia. Wówczas narody ujrzą twą sprawiedliwość i chwałę twoją wszyscy królowie. I nazwą cię nowym imieniem, które usta Pana określą. Będziesz prześliczną koroną w rękach Pana, królewskim diademem w dłoni twego Boga. Nie będą więcej mówić o tobie: "Porzucona", o krainie twej już nie powiedzą: "Spustoszona".Raczej cię nazwą: "Moje w niej upodobanie", a krainę twoją: "Poślubiona". Albowiem spodobałaś się Panu i twoja kraina otrzyma męża. Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, tak twój Budowniczy ciebie poślubi i jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój tobą się rozraduje."Iz 62,1-5

nic dodać nic ująć :D :heart:

Hymn o miłości św. Pawła z pewnością jest jedym z moich ulubionych ,,cytatów" ;)

,,Będziesz prześliczną koroną w rękach Pana, królewskim diademem w dłoni twego Boga" Iz 62,3 (ten noszę w portfelu, żebym pamiętała, że Pan wypełnia obietnice, jakie składa :) )

,,Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was" 1P 5,7 (ten fragment zawsze mnie zagina w pozytywny sposób :) )

Ogólnie mam też słabość i sentyment do pism Janowych :)

"Wszystko ma swój czas,
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem:
2 Jest czas rodzenia i czas umierania,
czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,
3 czas zabijania i czas leczenia,
czas burzenia i czas budowania,
4 czas płaczu i czas śmiechu,
czas zawodzenia i czas pląsów,
5 czas rzucania kamieni i czas ich zbierania,
czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich,
6 czas szukania i czas tracenia,
czas zachowania i czas wyrzucania,
7 czas rozdzierania i czas zszywania,
czas milczenia i czas mówienia,
8 czas miłowania i czas nienawiści,
czas wojny i czas pokoju. "
Koh 3 1-8

"Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę." 1 Kor 12,6


"A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba <mało albo> tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona. "Łk 10,42


"Miłuję Pana, albowiem usłyszał
głos mego błagania,
2 bo ucha swego nakłonił ku mnie
w dniu, w którym wołałem.
3 Oplotły mnie więzy śmierci,
dosięgły mnie pęta Szeolu,
popadłem w ucisk i udrękę.
4 Ale wezwałem imienia Pańskiego:
"O Panie, ratuj me życie!"

5 Pan jest łaskawy i sprawiedliwy
i Bóg nasz jest miłosierny.
6 Pan strzeże ludzi pełnych prostoty:
byłem bezsilny, a On mię wybawił.
7 Wróć, moja duszo, do swego spokoju,
bo Pan ci dobrze uczynił.
8 Uchronił bowiem moje życie od śmierci,
moje oczy - od łez,
moje nogi - od upadku.
9 Będę chodził w obecności Pańskiej
w krainie żyjących. "
Ps 116

"Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało..."

na ten temat można by było dłuuuuuuuugo pisać ;) ale to takie najważniejsze:

"Dziecko, jeśli masz zamiar służyć Panu,
przygotuj swą duszę na doświadczenia!
Zachowaj spokój serca i bądź cierpliwy,
a nie trać równowagi w czasie utrapienia!
Przylgnij do Niego i nie odstępuj,
abyś był wywyższony w twoim dniu ostatnim.
Przyjmij wszystko, co przyjdzie na ciebie,
a w zmiennych losach poniżenia bądź wytrzymały!
Bo w ogniu próbuje się złoto,
a ludzi miłych Bogu w piecu poniżenia.
Bądź Mu wierny, a On zajmie się tobą,
prostuj swe drogi i Jemu zaufaj!
Którzy boicie się Pana, oczekujcie Jego zmiłowania,
nie zbaczajcie z drogi, abyście nie upadli.
Którzy boicie się Pana, zawierzcie Mu,
a nie przepadnie wasza zapłata.
Którzy boicie się Pana, spodziewajcie się dobra,
wiecznego wesela i zmiłowania!
Popatrzcie na dawne pokolenia i zobaczcie:
kto zaufał Panu, a został zawstydzony?
Albo kto trwał w bojaźni Pańskiej, a został opuszczony?
Albo kto wzywał Go, a On nim wzgardził?
Dlatego, że Pan jest litościwy i miłosierny,
odpuszcza grzechy i wybawia w czasie ucisku.
Biada sercom tchórzliwym, rękom opuszczonym
i grzesznikowi chodzącemu dwiema ścieżkami.
Biada sercu zniechęconemu; ponieważ nie ma ufności,
nie dozna opieki.
Biada wam, którzy straciliście cierpliwość,
cóż uczynicie, gdy Pan was nawiedzi?
Którzy się Pana boją, od Jego słów się nie odwrócą,
a miłujący Go dróg Jego będą przestrzegali.
Którzy się Pana boją, przygotują swe serca,
a przed obliczem Jego uniżą swe dusze.
Wpadnijmy raczej w ręce Pana
niż w ręce ludzi;
jaka jest bowiem Jego wielkość,
takie też i miłosierdzie"
Syr2,1-18
(to trochę bardzo długi fragment, ale jest cudowny, dodaje mi sił zawsze, kiedy dopadają mnie wszelkie trudności)


"Posłuchaj córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
Król pragnie twojej piękności;
on jest twym panem, oddaj mu pokłon."
Ps45,11-12

"Nie będą więcej mówić o tobie <<Porzucona>>,
o krainie twej już nie powiedzą <<spustoszona>>.
Raczej cię nazwą <<Moje w niej upodobanie>>,
a krainę twoją - <<Poślubiona>>.
Albowiem spodobałaś się Panu
i twoja kraina otrzyma męża.
Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę,
tak twój Budowniczy ciebie poślubi
i jak oblubieniec cieszy się oblubienicą,
tak Bóg twój tobą się rozraduje. "
Iz62,4-5

"Wierny jest Bóg"
1Kor1,9a
(niby tylko 3 słowa, ale jak się je dokładniej rozważy, to mają taką moc, że pozwoliły mi zaryzykować wszystko i trwać w tym od ponad 7 lat ;))


"Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie."
Mt5,3-10

może już tyle wystarczy, bo nie zostanie fragmentów dla was ;) może w najbliższej przyszłości dodam jeszcze kolejną porcję moich perełek :heart:

siostrzyczka napisał:

"Posłuchaj córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
Król pragnie twojej piękności;
on jest twym panem, oddaj mu pokłon."
Ps45,11-12

właśnie chciałam to napisać :)