Siasia, przeczytaj tekst w swojej sygnaturze

Wiadomo, że to nie jest łatwe, sama wiem to po sobie, bo jak na dzień dzisiejszy chciałabym rzucić to wszystko, ale z drugiej strony ta Miłość jest tak ogromna, że nie potrafie bez niej żyć. I może w moim życiu nie ma teraz zbyt dużo modlitwy, ale wolę ją taką: nędzna i w małych ilościach, niż wcale. On i tak się troszczy niezależnie ile i jakiej modlitwy jest w moim życiu. Jednak czasami wolałabym żeby nie miał do mnie takiego zaufania...

Snoww, dobre to. Swego czasu robiłam tak, że w formie takiego aktu modliłam się za osobę, która teraz najbardziej tej modlitwy potrzebuje. Wyglądało to na takiej zasadzie, że obojętnie o jakiej godzinie (nawet kilka razy dziennie) mówiłam: Panie Jezu, dodaj sił tej osobie, która teraz tego najbardziej potrzebuje. Amen. I tyle. Sama nie wiem za kogo się modliłam i czy pomogło, ale pewnie było przydatne.

I przy okazji proszę o modlitwę.

"Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełnijcie prawo Chrystusowe" (Ga 6,2)

„Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra” (Rz 8,28)

Najbardziej dobija mnie ta moja słabość. Nie dość,ze ciagle grzesze,to mam swiadomośc,że będę grzeszyć. Jak nie uczynkiem,to myslą,bo zawsze sie jakas podła wkradnie. I to mnie dobija,niewazne,jak sie będe starać,zawsze jestem na przegranej. Mam  takie etapy w życiu,kiedy rezygnuje z sakramentu pokuty,bo wiem,ze pójde,a za chwilę już  znowu zgrzesze  i az żal Panu Bogu swoją osobą głowę zawracać,bo z tego i tak nic nie będzie,nie uda mi sie byc świętą.. Tak czy siak,będę grzeszyć i nie będe dość dobra.

Vikta napisał:

Najbardziej dobija mnie ta moja słabość. Nie dość,ze ciagle grzesze,to mam swiadomośc,że będę grzeszyć. Jak nie uczynkiem,to myslą,bo zawsze sie jakas podła wkradnie. I to mnie dobija,niewazne,jak sie będe starać,zawsze jestem na przegranej. Mam  takie etapy w życiu,kiedy rezygnuje z sakramentu pokuty,bo wiem,ze pójde,a za chwilę już  znowu zgrzesze  i az żal Panu Bogu swoją osobą głowę zawracać,bo z tego i tak nic nie będzie,nie uda mi sie byc świętą.. Tak czy siak,będę grzeszyć i nie będe dość dobra.

Ale dziewczyno, TY NIE MOŻESZ TAK MYŚLEĆ, BO SIĘ ZADRĘCZYSZ !
Miałam w swoim życiu okres, że myślałam podobnie, ale wyleczyłam się dzięki słowom księdza ... życie od razu stało się piękniejsze
Co tydzień latałam do konfesjonału bo czułam się brudna i niegodna - to tak w duuużym skrócie - i ksiądz mi powiedział, że NIE POWINNAM tak często się spowiadać, bo wpadnę w paranoję, nigdy nie będę czysta jak łza - bo, uwaga uwaga - JESTEM TYLKO [i AŻ !] CZŁOWIEKIEM !

Vikta! Jeśli kochasz Chrystusa i wierzysz w Niego to automatycznie nie zostajesz na przegranej pozycji! Bóg jest miłosierny i kocha zawsze i wszędzie, bez względu na stan, w jakim znajduje się Twoje serce, Twoja dusza... Napisałaś, że czasami rezygnujesz z sakramentu pokuty... A ja Ci mówię - nie rezygnuj! Nigdy nie przestaniemy jako ludzie jako ludzie grzeszyć! Tak? Bo taka jest niestety nasza natura, ale Jezus chcę nas zawsze podnieś, z każdego grzechu i chce byśmy szli dalej... On w sakramencie pokuty chce nas leczyć... Chce Ciebie uleczyć... tylko pozwól Mu na to...

Vikta napisał:

Najbardziej dobija mnie ta moja słabość. Nie dość,ze ciagle grzesze,to mam swiadomośc,że będę grzeszyć. Jak nie uczynkiem,to myslą,bo zawsze sie jakas podła wkradnie. I to mnie dobija,niewazne,jak sie będe starać,zawsze jestem na przegranej. Mam  takie etapy w życiu,kiedy rezygnuje z sakramentu pokuty,bo wiem,ze pójde,a za chwilę już  znowu zgrzesze  i az żal Panu Bogu swoją osobą głowę zawracać,bo z tego i tak nic nie będzie,nie uda mi sie byc świętą.. Tak czy siak,będę grzeszyć i nie będe dość dobra.

KAŻDY GRZESZY!!
Nikt nie jest bez grzechu, a kto myśli, że jest ten grzeszy.

Wirydiana, dziękuję Ci za ciepłe słowa
Masz rację, że napisanie tego przynosi lekką ulgę. Na co dzień nie ma się komu wygadać. Chociaż, Bóg postawił na mojej drodze niedawno wspaniałego człowieka, na którego mogę liczyć i wspiera mnie bardzo.
Damy radę... Nikt nie mówił, że będzie łatwo. Ty również się trzymaj